Bir kez daha beni doğrulamış oldu.
Bunların derdi CHP seçmeninin beklentileri değil.
Bunların derdi CHP’nin başarısı değil.
Bunların derdi ülke değil.
Bunların derdi insanımız değil.
Kılıçdaroğlu’nu her ne pahasına olursa olsun koltukta oturtmaktan başka bir dertleri yok.
Kılıçdaroğlu’nun sayısını unutacağımız alışılmış mağlubiyetlerini sayısını unuttuğumuz defa unutturup her defasına önlerine ot konup koşturulan beygirler misali seçmeni bir yerlere koşuşturarak, CHP içinde kurdukları diktatörlükle saltanatlarını yaşamak.
Sahil belediyelerinde kurdukları hegomanya ile oluşturdukları inanılmaz rakamlardaki rant kaymaklarına kepçe kaşık dalarak hayatlarını mutlu sürdürmek.
Nasıl olsa CHP seçmeni 2-3 partili şarkıcının marşlaştırılmış şarkıları ile sokaklarda yürütülür.
Nasıl olsa CHP seçmeni sözde kitap fuarları ve bu fuarlarında konuşturulan bir kaç meczup üzerinden Erdoğan’a diktatör dedirtilerek gazları alınır.
Bu hadiselerde de konuşturulanların ibanlarına möhkem ötesi cukkalar yatırılır.
Gelen konuşmacılar rüyalarında göremeyecekleri itibarla ağırlanır.
Kusana kadar yedirilir içirilir.
Sonra ver elini bir başka kitap fuarına, bir başka CHP tandemli konsere.
Azıcık bacağını sıyırır, göğüsleri de sallarsa şarkıcı sahnede, bir de bu rejim yıkılacakkkkkkkk diye çığlık attı mı elinde mikrofonla, Mustafa Kemal’in itisiniz diyenlere gıkını çıkaramayanlar başlar hep bir ağızdan bağırmaya, Mustafa Kemal’in Askerleriz diye.
Ez cümle değil 13, Kılıçdaroğlu 133 seçim kaybetse, her defasında CHP seçmenini kahretse de CHP seçmeninde alışılmış yenilgilere yeter diyebilecek yürekler ortaya çıkamaz ve diktatöryaya boyun eğmiş güdülen kitleler, kölelik sistemini benimsercesine Kılıçdaroğlu’na tapmaya devam eder.
İktidar seçmenine de cahilsiniz demekten de geri kalmazlar.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)